Over ons
Over ons
Leer je graag hoe de natuur je kan helpen om dichter bij jezelf te komen? Hoe de natuur je leert intuïtief te leven en meer rust en harmonie te ervaren? Wil je weten op welke manier en met welke technieken je deze ervaringen kunt doorgeven aan anderen? Laat van je horen. We zetten je graag op weg.
Ilse Simoens
.
Ik studeerde biologie, plantkunde en menselijke ecologie in Leuven, Brussel en Londen. Na mijn studies wou ik weten hoe het leven er op andere plaatsen in de wereld uitzag. Afrika lonkte. Ik kwam in Kenia terecht, waar ik in een viskwekerij werkte. Nadien ging ik in Syrië onderzoeken hoe het met de vispopulatie in de Eufraat was gesteld.
Daarna trok ik naar Senegal. Mijn partner werkte toen aan een doctoraat over waarzeggerij en zijn veldwerk bracht ons naar een maraboedorp. Daar woonden we als klein gezin, met een pasgeboren dochter.
Terug in België heb ik mijn werk als wetenschappelijke onderzoekster in aquatische ecologie opnieuw opgepikt en werk ik ondertussen sinds 1998 aan het Instituut voor natuur en Bos onderzoek. Vandaag onderzoek ik hier de positieve impact van natuurverbondenheid op gezondheid en op duurzaam gedrag.
Als kind en jongvolwassene heb ik veel gedanst en gesport. Door yoga en meditatie te ontdekken en me erin te verdiepen, is beweging nog steeds zeer aanwezig in mijn dagelijkse leven. Sinds 2009 geef ik als gecertificeerde lesgeefster hatha-yoga, vinyasa-yoga, yin-yoga en therapeutische yoga.
Daarnaast heeft de kruidenleer mij de laatste jaren zeer geïnspireerd. Door de herboristenopleiding in 2007 bij Maurice Godefridi te volgen zie ik de natuur met een andere bril. Elk plantje dat ons tijdens de talrijke wandelingen onder ogen kwam, was een boeiend verhaal. Maurice deelde met ons zijn brede kennis over de geneeskrachtige, magische en historische waarde van de kruidenwereld.
In 2016 zijn we met ons gezin voor anderhalf jaar verhuisd naar Zweden. Ik had er geen vaste baan en had tijd om de omgeving te ontdekken.
Bijna dagelijks trok ik alleen of met het gezin het bos in. Het was een wonderbaarlijke periode waar ik het bos op een intensere, diepere manier ontdekte.
Het begon me op te vallen dat ik steeds langer in het bos verbleef. Alles ging langzamer. Zo kon ik het bos echt ontmoeten en me ermee verbinden.
Soms bleef ik er meerdere dagen en nachten. Ik ervaarde dat als een diepe herbronning. Deze wonderlijke sensaties van rust, inspiratie en heling wil ik graag verder leven en doorgeven.
.
Maurice Godefridi
.
Ik ben geboren op 12 mei 1944 op den buiten in Hauthem, deelgemeente van Hoegaarden. Ik studeerde aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege in Tienen, moderne humaniora, economische afdeling zoals men dat toen noemde. Daarna ben ik in Brussel aan het RITCS film en tv gaan studeren en nog later fotografie in Nederland.
Het was dan eind jaren 70, en ik kwam in contact met een alternatieve terug-naar-de-natuurlevenswijze, met kabouters, provo’s en Oranje Vrijstaat, en met de tijdschriften Aloha en De Kleine Aarde. Ik ben dan natuurgeneeskunde en fytotherapie gaan studeren bij het Nederlands College voor Naturopathie in Rotterdam. Nog later ben ik met een natuurvoedingszaak begonnen in Baarle-Nassau en heb ik een praktijk opgezet als gezondheidsadviseur / fytotherapeut.
In 1988 ben ik begonnen met de eerste herboristenopleiding in Vlaanderen en ging ik ook les geven bij andere opleidingen. Het was toen ook het moment om een herboristenvereniging op te richten: de Vlaamse Herboristen Vereniging, waarvan ik 25 jaar voorzitter ben geweest.
Ik organiseer elk jaar een herboristenopleiding, geef al vele jaren kruidenstages in Frankrijk (Drôme, Bretagne, Alpen), schrijf op verschillende websites (Kruidwis, Infonu, Plazilla, Todio en Y.oors) over geneeskrachtige planten en over wandelen, en ik organiseer kruidenwandelingen, natuurweekends en cursussen over het hele land. Mijn persoonlijke belevenissen met planten en de natuur kun je volgen op mijn blog kruidwis.blogspot.com, op mijn website sites.google.com/site/kruidwis en op de FB-pagina www.facebook.com/maurice.godefridi.
Literatuur die mee mijn visie op de natuur heeft bepaald, is bijvoorbeeld Natuur inschakelen, natuur uitschakelen van Louis le Roy, Filosofie van het landschap van Ton Lemaire, de boeken van Rupert Sheldrake, John Berger, J.J. Rousseau en Mellie Uyldert, De botanica van het verlangen van Michael Pollan en literatuur over de filosofie van het wandelen, onder andere Lopen loutert.
Bewaren is de akt van genegenheid voor de dingen – de ‘natuurdingen’ en de artefacten waardoor ze hun diepste betekenis langzaam schenken aan de mens die ze bewaart.
-Ton Lemaire-